بازار NFT نحوه خرید و فروش توکن‌های غیرقابل تعویض
آنچه در این مطلب می‌خوانید
توکن‌های غیرقابل تعویض یا NFT، تحولی در فضای ارزهای دیجیتال و گامی‌رو به جلو در اختراع مجدد امور مالی مدرن و سایر صنایع هستند.
بنابراین، چه عامل دیگری توکن‌های غیرقابل تعویض را برای هنرمندان و مجموعه‌داران جذاب می‌کند؟ آموزش خرید و فروش توکن‌های غیرقابل تعویض، چگونه یک NFT بفروشیم، و کدام روش فروش بهتر است؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ می‌دهیم.
مختصری درباره چیستی NFT
پول قابل تعویض است زیرا هیچ تفاوتی بین این دلار و دلار دیگر وجود ندارد. سهام‌هایی هم که از یک نوع در یک شرکت و کالاهای با کیفیت یکسان هستند، اغلب قابل تعویض هستند. با این حال، NFTها، غیرقابل تعویض هستند، دارایی‌های فیزیکی و دیجیتالی منحصر به فرد مانند یک قطعه هنری، یک آهنگ، یا یک کلکسیون درون بازی را نشان می‌دهند که سرمایه گذاری‌های دیگر نمی‌توانند جایگزین آن شوند.
هر توکن غیرقابل تعویض روی بلاک چین ثبت می‌شود، دارای ابرداده و یک شناسه منحصربه‌فرد است که امکان مبادله یا برابری NFTها را با یکدیگر غیرممکن می‌کند.
NFTها با فعال کردن نمایش دیجیتالی موارد همراه با مزایای قراردادهای هوشمند، می‌توانند واسطه‌ها را حذف کنند و تولیدکنندگان محتوا را مستقیماً با مخاطبان مرتبط کنند و گواهی‌های اصالت تولید شده توسط بلاک چین را برای دارایی‌های دیجیتال ارائه دهند. بنابراین، مفهوم NFTها این پتانسیل را دارد که فضای ارز دیجیتال و هنر فعلی را به شدت تغییر دهد.
توکن‌های غیرقابل تعویض، دارایی‌های دیجیتال رمزنگاری «بی‌نظیر» هستند که اشیاء دنیای واقعی و آیتم‌های دیجیتالی مانند هنر، موسیقی، سرزمین مجازی، کلکسیون‌های درون بازی، ویدیوها، عکس‌ها و سایر محصولات خلاقانه را نشان می‌دهند. در دنیای دیجیتال، آنها را می‌توان مانند هر نوع دیگری از دارایی بدون داشتن شکل ملموسی خرید و فروش کرد. NFTها منحصر به فرد هستند، از نظر کمیت محدود و به دلیل کمیاب بودن با ارزش هستند. آنها را نمی‌توان کپی کرد و به راحتی می‌توان آنها را احراز هویت کرد. NFTها ممکن است به عنوان مدرکی برای اصالت و گواهی مالکیت برای دارایی‌های مجازی یا فیزیکی ثبت شده در بلاک چین تلقی شوند.
موارد استفاده بالقوه NFTها شامل موارد برجسته مانند هنر دیجیتال، کلکسیون‌های بازی، موسیقی، مد، ورزش، دانشگاه، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن سازی اشیاء دنیای واقعی، مالکیت نام دامنه، مجوزها و گواهینامه‌ها، ثبت اختراع، اسناد و موارد دیگر است.علاوه بر این، NFTها می‌توانند برای ردیابی ابرداده، بهبود بلیط رویداد و حتی تغییر املاک و مستغلات استفاده شوند.
اگرچه NFTها از اوایل دهه 2010 وجود داشته اند (نمونه‌های اولیه NFTها دارایی‌های آزمایشی بودند که در سال 2012 در شبکه بیت کوین به نام کوین‌های رنگی ایجاد شدند)، NFTها اخیراً در جامعه ارز دیجیتال محبوبیت پیدا کرده اند. بنابراین، NFTها در حال تبدیل شدن به یک روش بسیار خوب برای خرید و فروش اقلام دیجیتال هستند.NFTها به هنرمندان و دیگر سازندگان محتوا فرصتی برای کسب درآمد از آثار خود و فروش مستقیم آن به مخاطبان در قالب NFTها، بدون نیاز به واسطه‌های صنایع خلاق که در گالری‌ها، خانه‌های حراج و برچسب‌های ضبط بزرگ تجسم یافته اند، می‌دهد.
چطور NFT بخریم؟
برخی ممکن است بگویند که خرید فایل‌های گرافیکی شبکه قابل حمل (PNG) یا فرمت تبادل گرافیکی (GIF) با هزاران یا میلیون‌ها دلار غیرمنطقی به نظر می‌رسد. با این حال، مردم هنوز مایلند که مبالغ هنگفتی را صرف چیزی کنند که به راحتی می‌توانند آن را به صورت رایگان در اینترنت مشاهده کنند، اسکرین‌شات بگیرند یا دانلود کنند. چرا؟
NFTها به طور مستقیم سرمایه اجتماعی و مالی را از نظر توسعه شبکه روابط بین مردم و عضویت در جامعه به هم مرتبط می‌کنند. اطلاعات ثبت‌شده به‌طور تغییرناپذیر روی بلاک چین حاوی احراز هویت داخلی است. اساساً به سازندگان محتوا اجازه می‌دهد تا NFTهای خود را به صورت دیجیتالی «امضا» کنند و به مخاطب این امکان را می‌دهد تا با هنرمندان ارتباط برقرار کند، هنر مورد علاقه خود را داشته باشد و به جامعه خاصی بپیوندد. از آنجایی که NFTها به عنوان “سرمایه گذاری به عنوان استاتوس” شناخته می‌شوند، خرید آنها به عنوان یکی از کارآمدترین راه‌ها برای به حداکثر رساندن سرمایه اجتماعی با ایجاد پیوندها و اوراق قرضه بیشتر در فضای ارز دیجیتال در نظر گرفته می‌شود.
وقتی کلکسیونرها یک NFT می‌خرند، آیتمی‌منحصر به فرد و کمیاب می‌خرند، حتی اگر یک تصویر یا قطعه موسیقی صدها بار به صورت آنلاین به اشتراک گذاشته شده باشد. معیار نهایی برای هر کلکسیونر واقعی همین کمیابی و منحصر به فردی NFT است.
شایان ذکر است که کلکسیونرها محتوای اصلی را نمی‌خرند، زیرا احتمالاً حق چاپ آن را ندارند. با توجه به این فناوری، خالق محتوا حق چاپ را حفظ می‌کند و اکثر پلتفرم‌های NFT این فرصت را برای آنها فراهم می‌کند تا در آینده زمانی که شی دوباره فروخته می‌شود، حق امتیاز مطالبه کنند. در عوض، هنگام خرید NFT، کلکسیونرها توکن‌هایی را خریداری می‌کنند که نام آنها را با هنر سازنده محتوا در بلاک چین مرتبط می‌کند،و این موضوع برای آنها بسیار با ارزش است.
بنابراین، خرید NFT به کلکسیونرها این امکان را می‌دهد که اقلام اصلی ثبت شده در بلاک چین را به عنوان مدرک مالکیت در اختیار داشته باشند.
از کجا NFT بخریم؟
مجموعه ای از بازارهای آنلاین مختلف در فضای کریپتو وجود دارد که گزینه ای برای خرید و فروش توکن‌های غیرقابل تعویض دارند. همه آنها به طور یکسان عمل نمی‌کنند، عملکرد یکسانی ندارند و انواع مشابهی از NFTها را ارائه نمی‌دهند. با این حال، اکثر پلتفرم‌ها مبتنی بر بلاک چین اتریوم هستند. سایر سرویس‌های NFT غیر اتریوم متعلق به بلاک چین‌هایی مانند Cosmos، Polkadot یا Binance Smart Chain هستند.
تفاوت‌های دیگر بین بازارهای NFT شامل عوامل مختلفی است که آیا استانداردهای NFT و فرمت‌های فایل مورد نیاز را پشتیبانی می‌کنند، دسترسی به پلتفرم NFT، هزینه ایجاد (یا ضرب) یک NFT و جزئیات دیگری که می‌تواند برای سازندگان محتوا مهم‌تر از خریداران باشد.
اگرچه هر بازار NFT متفاوت عمل می‌کند، اما اکثر آنها طیف گسترده ای از NFTها را برای خرید دارند. در عین حال، خریداران قدیمی‌بسته به نوع خاصی از توکن غیرقابل تعویض که می‌خواهند بخرند، یک بازار را انتخاب می‌کنند.
با توجه به موارد مختلف استفاده از توکن‌های غیرقابل تعویض، بازارهای NFT را می‌توان به انواع زیر دسته‌بندی کرد:
انتخاب یک کیف پول و ارز دیجیتال برای تامین مالی
هنگامی‌که مجموعه و یک بازار NFT موردنظر را انتخاب کردید، کلکسیونرها برای خرید NFT باید یک حساب کاربری در بازار ایجاد کنند. با این حال، قبل از انجام این کار، آنها باید کیف پول ارز دیجیتال خود را به پلتفرم NFT انتخابی متصل کنند، زیرا تا آن زمان نمی‌توانند چیزی بخرند یا بفروشند.
کیف پول ارز دیجیتال به عنوان مکانی برای نگهداری ایمن دارایی‌های دیجیتال، بخش ضروری هر سیستم بلاک چین است. اعضای جامعه ارز دیجیتال برای استفاده از خدمات بلاک چین، دسترسی به پلتفرم‌های مختلف، امضای تراکنش‌ها و مدیریت موجودی‌های خود بر اساس اصول بلاک چین به کیف پول نیاز دارند. به این ترتیب، به‌ویژه تمامی‌پلتفرم‌های کریپتو و بازارهای NFT، نیاز به ذخیره داده‌های حساب کاربری را از بین می‌برند و عملیات آنها را دقیق‌تر و ایمن‌تر می‌کنند.
قبل از راه اندازی کیف پول، بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود که کیف پول با ارز دیجیتال مورد استفاده در پلتفرمی‌که خریدار قصد استفاده از آن را دارد مطابقت دارد. از آنجایی که بیشتر سرویس‌های NFT مبتنی بر اتریوم هستند، ارز دیجیتال اتریوم (ETH) را به عنوان یک روش پرداخت قابل قبول می‌پذیرند.
انواع مختلفی از کیف پول‌های ارز دیجیتال مناسب برای NFT وجود دارد: از جمله کیف پول‌های میزبان، کیف پول‌های غیر حفاظتی و کیف پول‌های سخت افزاری.
کیف پول میزبان که به عنوان کیف پول تضمینی نیز شناخته می‌شود، کاربر پسندترین نوع است و راه اندازی آن بسیار آسان است. به این دلیل به این کیف پول‌ها میزبان گفته می‌شود چرا که ارز دیجیتال کاربران به طور خودکار توسط شخص ثالث در آن ذخیره می‌شود، مشابه نحوه نگهداری پول توسط بانک‌ها در حساب‌های چک و پس انداز.
از آنجایی که اشخاص ثالث مسئول امنیت ارز دیجیتال کاربران هستند، با استفاده از این نوع کیف پول، کاربران هیچ نگرانی در مورد آن ندارند زیرا حتی در صورت گم کردن یا فراموش کردن رمز عبور یا کلید خصوصی، هرگز ارز دیجیتال خود را از دست نخواهند داد. بزرگترین نقطه ضعف استفاده از کیف پول نگهبان نه تنها عدم استقلال، بلکه از دست دادن مزیت ناشناس بودن است، زیرا این نوع کیف پول اغلب به کاربران توصیه می‌کند تا مشتری خود را بشناسند (KYC) و تأیید هویت اجرایی شود. علاوه بر این، کاربران باید مطمئن شوند که شرکت میزبان هم قابل اعتماد و هم شایسته است.
یک کیف پول غیر حفاظتی به یک شخص ثالث برای ایمن نگه داشتن ارز دیجیتال کاربران متکی نیست. در عوض، کنترل کامل امنیت وجوه ارز دیجیتال خود را به آنها می‌دهد. کاربران مجبور نیستند هر بار که می‌خواهند ارز دیجیتال ارسال کنند، درخواستی ارسال کنند، زیرا آنها در انتخاب نوع کارمزد تراکنش یا هزینه پیش‌فرض یا کارمزد بالاتر بسته به سرعت پردازش تراکنش آزادند.
اگرچه این کیف پول‌ها نرم‌افزار مورد نیاز را برای ذخیره ارزهای دیجیتال فراهم می‌کنند، اما مسئولیت به خاطر سپردن و محافظت از رمزهای عبور کاملاً بر عهده خود کاربران است. اگر کاربران رمز عبور خود را که به عنوان عبارات حفظ کردنی و seed نیز شناخته می‌شود گم کنند یا فراموش کنند، نمی‌توانند به کیف پول خود دسترسی داشته باشند.
عبارت seed به فهرستی از 12 تا 24 کلمه (که به ترتیب خاصی مرتب شده اند) به طور تصادفی ایجاد شده است، گفته می‌شود. این روش توسط نرم افزار کیف پول ارز دیجیتال تولید می‌شود و توسط کاربران برای بازیابی دسترسی و کنترل وجوه ارز دیجیتال درون زنجیره ای استفاده می‌شود.
توصیه می‌شود یک کپی از عبارت seed را برای ایمنی بیشتر به صورت آفلاین نگه دارید. به عنوان مثال، آن را یادداشت کرده و در جایی امن ذخیره کنید. نگهداری عبارت seed روی دستگاه متصل به اینترنت یا نگه داری آن در هر قالب دیجیتالی مانند یک فایل چاپی یا یک عکس به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. اگر یک عامل مخرب عبارت اولیه کاربر را کشف کند، به دارایی‌های ارز دیجیتال کیف پول دسترسی کامل خواهد داشت.
همچنین، با کیف‌پول‌های غیرتضمینی، کاربران می‌توانند به عملیات‌های ارز دیجیتال پیشرفته مانند سهام‌داری، وام، استقراض و غیره دسترسی داشته باشند.
کیف پول سخت افزاری که به عنوان کیف پول سرد نیز شناخته می‌شود، یک وسیله فیزیکی به اندازه یک درایو فلش USB است. استفاده از این نوع کیف پول بسیار پیچیده و نسبتاً گران است. مزیت آشکار استفاده از کیف پول سخت افزاری، ذخیره امن کلیدهای خصوصی کاربران بدون خطرات امنیتی کیف پول‌های آنلاین است که در بالا توضیح داده شد. یک کیف پول سخت‌افزاری می‌تواند وجوه ارز دیجیتال را به صورت آفلاین نگه دارد و حتی در صورت هک شدن رایانه کاربر، ایمنی آنها را حفظ کند.
انتخاب کیف پول مناسب به ترجیحات کلکسیونرها و تا حدی به نوع ایمنی آنها بستگی دارد. آنها می‌توانند فرآیند خرید را با یک کیف پول میزبان ساده نگه دارند، یا با استفاده از کیف پول‌های غیرحضانتی روی ارزهای دیجیتال خود کنترل کامل داشته باشند، یا برای رعایت احتیاط‌های بیشتری از کیف پول سخت‌افزاری استفاده کنند – انتخاب کیف پول کاملاً بر عهده کلکسیونرها است.
در نتیجه، هنگامی‌که کلکسیونرها کیف پول خود را ایجاد کردند و وجوه ارز دیجیتال کافی در اختیار داشتند، می‌توانند ادامه دهند، آنها را به یک بازار مناسب NFT متصل کنند، یک حساب کاربری ایجاد کنند و شروع به خرید NFT کنند.
گزینه‌هایی برای خرید NFT
چند گزینه ممکن برای خرید توکن‌های غیرقابل تعویض وجود دارد، و اکثر آنها شبیه طرح‌های خرید eBay هستند. بنابراین، درک نحوه عملکرد خرید NFT برای یک کلکسیونر معمولی بسیار ساده است.
رایج ترین گزینه حراج است. اکثر بازارهای NFT مانند خانه‌های حراج عمل می‌کنند. آنها معمولا دو نوع حراج ارائه می‌دهند. اولین حراج زمانی است که بالاترین پیشنهاد در پایان حراج برنده می‌شود. حراج زمانی (شکلی از حراج انگلیسی) حراجی است که در آن هر قطعه را می‌توان در یک دوره مشخص پیشنهاد داد و در پایان دوره، خریداری که بالاترین پیشنهاد را ارائه کرده است برنده می‌شود و یک NFT خریداری می‌کند.
نوع دیگر حراجی با قیمت کاهشی به نام حراج هلندی است. قیمت یک NFT از یک سطح معین (قیمت سقف) شروع می‌شود و سپس به طور منظم با مقدار مشخصی کاهش می‌یابد (به عنوان مثال، 0.1 BTC هر 10 دقیقه). هنگامی‌که یک کاربر قیمت فعلی را پیشنهاد می‌دهد، حراج NFT هلند بسته می‌شود.
توکن‌های غیرقابل تعویض نیز می‌توانند از طریق دراپ‌های NFT خریداری شوند. در این مورد، کلکسیونرها باید منتظر باشند تا یک دراپ اعلام شود و آنها شانس خود را در خرید NFTهای کمیاب تا قبل از پایان موجودی امتحان کنند. این نوع دراپ‌ها عمدتا در طی چند ثانیه فروخته می‌شود و معمولاً کلکسیونرها را ملزم می‌کند تا در یک پلتفرم NFT خاص ثبت‌نام کنند و از قبل کیف پول‌های ارز دیجیتال خود را تأمین موجودی کنند تا خریداران فرصت خرید NFTها را پس از کنار گذاشتن آنها از دست ندهند.
علاوه بر این، برخی از پلتفرم‌های NFT گزینه «قیمت ثابت» یا «اکنون خرید» دارند. این روش‌ها به فروش با قیمت از پیش تعیین شده ای اشاره دارد که سازندگان NFT تعیین می‌کنند و می‌خواهند توکن‌های غیرقابل تعویض خود را فوراً بفروشند. خرید با قیمت ثابت ممکن است به عنوان ساده ترین راه حل برای کلکسیونرها در نظر گرفته شود، زیرا آنها نیازی به وابستگی به حراجی‌ها و انتظار برای مدت زمان مشخصی ندارند.
با این حال، کلکسیونرها باید به واحد پول قیمت و قالب آن توجه کنند، زیرا قیمت‌ها اغلب به صورت اعشاری از ارزهای دیجیتال (به عنوان مثال، ETH) فهرست می‌شوند و ممکن است ارزش فیات (به عنوان مثال، USD) آنها را اعلام نکنند. خریداران همچنین باید به خاطر داشته باشند که این ارزش دلاری می‌تواند اغلب به دلیل نوسانات بازار ارزهای دیجیتال در هر زمان معین تغییر کند.
علاوه بر این، مقدار ارز دیجیتال موجود در کیف پول تان باید بیشتر از قیمت NFTی باشد که می‌خواهید بخرید، زیرا به احتمال زیاد، کلکسیونرها هنگام خرید باید هزینه تراکنش را بپردازند که به عنوان کارمزد سوخت نیز شناخته می‌شود. هزینه‌های سوخت، پرداخت‌هایی هستند که برای پردازش و تایید موفقیت آمیز تراکنش‌های روی بلاک چین مورد نیاز هستند. کاربران از آنها می‌خواهند که انرژی محاسباتی مورد نیاز برای آن را جبران کنند.
فروش NFT
دو راه اصلی برای فروش NFT وجود دارد:
- فروش NFT ضرب شده (راهی برای تولیدکنندگان محتوا)
- فروش NFT که مجموعه‌دار قبلاً خریده است و اکنون مایل به معامله است.
راه اول احتمالاً نقطه پایانی فرآیند ایجاد توکن غیرقابل تعویض (یا ضرب) است. ضرب به فرآیند آسانی اطلاق می‌شود که پس از آن نمایش محصولات نوآورانه مانند آثار هنری، کلکسیون‌ها، آهنگ‌ها، میم‌ها و غیره به بخشی از بلاک چین، ضد دستکاری و ایمن تبدیل می‌شود و محتوا به یک NFT تبدیل می‌شود و «توکنیزه می‌شود».با ضرب NFT، این اقلام دیجیتالی را می‌توان به عنوان NFT فروخت و داد و ستد کرد، همچنین پس از آن می‌توان آنها را به صورت دیجیتالی ردیابی کرد.
برای شروع ضرب، تولیدکنندگان محتوا فقط به یک مک یا یک رایانه شخصی، یک کیف پول ارز دیجیتال که از NFTها پشتیبانی می‌کند و مقداری مقداری ارز دیجیتال در آن ذخیره شده است بعلاوه یک یک حساب کاربری در یک بازار NFT متمرکز بر بلاک چین، نیاز دارند.
قبل از کلیک بر روی دکمه “ایجاد”، معمولاً توصیه می‌شود یک بررسی نهایی انجام دهید. فرآیند ضرب زمانی کامل می‌شود که سازندگان NFTهای خود را امضا کنند و هزینه‌های سوخت را پرداخت کنند. پس از آن، تراکنش معتبر تلقی می‌شود و سازندگان محتوا می‌توانند NFT جدید خود را در پروفایل‌های خود در پلتفرم NFT انتخابی ببینند.
علاوه بر این، بازارهای NFT ممکن است از سازندگان محتوا بخواهند که در هنگام فروش NFT،درصد حق امتیازی تعیین کنند. حق امتیاز به آنها اجازه می‌دهد تا هر بار که NFT به یک کلکسیونر جدید فروخته می‌شود، کمیسیون مشخصی بدست بیاورند. به‌دلیل اصول اولیه فناوری توکن‌های غیرقابل تعویض، حق امتیازها می‌توانند به‌طور خودکار جریان‌های درآمد غیرفعال مادام‌العمر را برای سازندگان محتوا ایجاد کنند.
اکثر بازارهای NFT در حین ضرب کردن یک توکن ، امکان انتخاب روش فروش یا فرصتی برای تعیین قیمت NFT در نظر می‌گیرند. بنابراین، NFTهای تازه ضرب شده اغلب بلافاصله پس از ایجاد برای فروش در نظر گرفته می‌شوند.
در موارد دیگر، برای فروش NFT، سازندگان محتوا باید به حساب‌های خود در بازارهای NFT رفته و آیتم‌های دیجیتالی مجموعه‌های NFT خود را پیدا کنند. هنگامی‌که موارد مورد نیاز NFT را پیدا کردند، باید روی آنها کلیک کنند. این عمل یک دکمه “فروش” یا “فهرست برای فروش” را نشان می‌دهد. هنگامی‌که سازندگان این گزینه را داشته باشند، می‌توانند روی آن کلیک کرده و روش فروش را تعیین کنند که آیا این یک حراج خواهد بود یا یک قیمت ثابت “اکنون خرید کنید”.
اگر آنها به اندازه کافی خوش شانس باشند، با کمک نمایندگان پلتفرم NFT، احتمالاً می‌توانند فرصتی برای ایجاد یک دراپ برای توکن‌های غیرقابل تعویض خود داشته باشند. این کار میزان آگاهی اجتماع را افزایش داده و به احتمال زیاد به آنها در فروش موفقیت آمیز توکن‌هایشان کمک می‌کند.
نحوه فروش NFTهایی که قبلا خریداری کرده اید
فرآیند فروش توکن‌های غیرقابل تعویض جمع‌آوری‌شده، پیچیده‌تر از فرآیند فروش NFTهایی نیست که تازه ساخته شده‌اند.
کلکسیونرها می‌توانند بدون زحمت NFTهای خود را در بازار ثانویه بفروشند. اصطلاح “بازار ثانویه” تمام فروش مجدد بعدی یک اثر را شامل می‌شود، در حالی که “بازار اولیه” به اولین فروش یک NFT اشاره دارد. برای فروش NFT، کلکسیونرها باید حتما موارد زیر را از قبل در اختیار داشته باشند: یک حساب در بازار انتخابی NFT، یک کیف پول ارز دیجیتال متصل به آن و مقداری از ارز دیجیتال استفاده شده در آن بازار.
تفاوت اصلی در اینجا این است که زمانی که NFT از مجموعه موقت کلکسیونرها فروخته می‌شود، احتمالا آنها نمی‌توانند حق امتیاز دریافت کنند. حق امتیاز به عنوان درصد کل فروش‌های آینده مستقیماً به کیف پول‌ها یا سازندگان اصلی NFTها ارسال می‌شود.
بنابراین، تولیدکنندگان محتوا برای همیشه حق کپی رایت محصولات خلاقانه خود به شکل NFT دریافت می‌کنند، در حالی که کلکسیونرها فقط به طور موقت توکن‌های غیرقابل تعویض را در مجموعه خود دریافت می‌کنند. کلکسیونرهای توکن‌های غیرقابل تعویض، درست مانند کلکسیونرها در سایر بازارهای سنتی، فقط دارای حقوق اولیه مالکیت مانند حق تملک، فروش یا هدیه دادن اقلامی‌هستند که خریداری کرده‌اند، و این حقوق با فروش NFT خاص خاتمه می‌یابد.
برای فروش NFT، کلکسیونرها باید به پروفایل‌های خود در پلتفرم‌های NFT رفته و NFTهایی را که می‌خواهند بفروشند را انتخاب کنند. پس از کلیک بر روی NFT قابل فروش، آنها باید دکمه “فروش” یا “فهرست شدن برای فروش” را پیدا کنند. با کلیک بر روی این دکمه، آنها به صفحه قیمت گذاری هدایت می‌شوند که در آنجا می‌توانند شرایط فروش را انتخاب کنند.
در آن مرحله، آنها باید قیمتی را برای NFTها تعیین کنند یا شروع حراج را انتخاب کنند. در صورتی که کلکسیونرها بخواهند حراجی را شروع کنند، باید بررسی کنند که کدام نوع حراج در پلت فرم انتخاب شده NFT پشتیبانی می‌شود. اغلب امکان انتخاب حراج انگلیسی، حراج زمان بندی شده یا هلندی در اکثر بازارها وجود دارد.
با وجود نوسانات و ماهیت توسعه نیافته بازار ارزهای دیجیتال و سطح بالای عدم اطمینان در مورد ارزش گذاری توکن‌های غیرقابل تعویض، تحولات NFT همچنان به گسترش خود ادامه می‌دهد. اگر سازندگان محتوا و کلکسیونرها گاها از فروش NFT سود نبرند، خرید توکن‌های غیرقابل تعویض همچنان به عنوان راهی عالی برای حمایت از هنرمندان، نوازندگان، طراحان یا دیگر افراد خلاقی به شمار می‌رود چرا که کلکسیونرها به چنین دارایی‌های دیجیتالی علاقه دارند.
